നാഗമല ഭാഗം രണ്ട്

അന്ന് രാത്രി ഒട്ടും ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റിയില്ല ആ പെട്ടിയില്‍ എന്തായിരിക്കും രാത്രി ഒന്നുരണ്ടു വട്ടം ആലോചിച്ചതാണ് അപ്പൊ തന്നെ തുറന്നു നോക്കാം എന്ന് പക്ഷെ അച്ഛനെ കുറിച്ച് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വേണ്ട എന്ന് വച്ച് പിടിക്കപെട്ടാല്‍ എല്ലാം വെറുതെ ആവും

പിറ്റേ ദിവസം പെട്ടി എടുക്കാതെ തന്നെ സ്കൂളില്‍ പൊയി ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കിയിട്ട് മതി എല്ലാരേയും കാണിക്കുന്നത്  ദിനേശന്‍ പാക്ക് വെട്ടി കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു എന്നതൊഴിച്ചാല്‍ പ്രത്യേകിച്ചു ഒരു സംഭവവും ഉണ്ടായില്ല
വൈകുന്നേരം എല്ലാരും നേരത്തെ തന്നെ ഗേറ്റില്‍ ഹാജര്‍ രാവിലെ തന്നെ നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് എല്ലാവര്ക്കും ആകാംഷ ആയിരുന്നു

 കൂട്ടുകാരെ എല്ലാരേയും ഒരുമിച്ചു കണ്ടപ്പോള്‍ അമ്മയ്ക്കും സന്തോഷമായി അമ്മ കൊണ്ടുവച്ച ചായയും ബിസ്കറ്റും കഴിച്ചു ഞങ്ങള്‍ എന്റെ മുറിയില്‍ പോയി

" ഇത് ഒരു നൂറു കൊല്ലമെന്കിലും പഴാക്കം കാണും"ബിജുവിന്റെ വക അഭിപ്രായം
"ശരിയാ ഇത് വലിയച്ഛന്റെ കാലത്തുള്ളതാ ഇതിലുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ആണ് പഴയത്" ഞാന്‍ മറുപടി കൊടുത്തു
"എന്നാ എളുപ്പം തുറക്ക്" ദിനേശന് പിടിച്ചു നില്‍കാന്‍ ആവുന്നില്ല അവന്‍ തന്നെ താക്കോല്‍ കൂട്ടംഎടുത്തു ശ്രമം തുടങ്ങി
നാലഞ്ചു താക്കോലുകള്‍ മാറിമാറി ശ്രമിച്ചു ഒടുക്കം ഒന്ന് കൊണ്ട് തുറന്നു കിട്ടി ..........

എല്ലാവരും  ആകാംഷയോടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി ......!!!!

ഒരു ചുവന്ന പട്ടു തുണി വിരിച്ചിട്ടുണ്ട് തുണി മാറ്റിയപ്പോള്‍ കുറച്ചു മരകട്ടകള്‍ രണ്ടു മൂന്നു പട്ടുകൊണ്ടുള്ള പൊതികള്‍ കുറച്ചു ഇരുമ്പ് കമ്പികള്‍ ......
അഞ്ജാത മായ ഒരു സുഗന്ധം അവിടെ നിറഞ്ഞു ആരും പരസ്പരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല
ദൂരെ എവിടെയോ ഒരു പരുന്ത് കരയുന്ന ശബ്ദം എന്തിനെയോ കുറിച്ച് സൂചന തരുന്നത് പോലെ
ഹൃദയത്തില്‍ എന്തോ ഒരു ഭാരം വന്നത് പോലെ ഒന്നും ശബ്ദിക്കാന്‍ ആവുന്നില്ല എന്റെ മാത്രമല്ല എല്ലാവരുടെയും അവസ്ഥ അത് തന്നെ
ഞങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് പെട്ടിയില്‍ പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ല എന്നാലും എന്തിന്റെയോ ഒരു തുടക്കം പോലെ .......................................................................

തുടരും .............................